„Dwadzieścia lat minęło..” – rocznica powstania klas integracyjnych w „JEDYNCE”.

“Troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym

sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka”.

                                                  JAN PAWEŁ II 

Dwadzieścia lat temu, 1 września 2000 roku, kiedy powstawały w naszej szkole dwie pierwsze klasy integracyjne, stanęłyśmy wobec nieznanego nam dotąd zadania. Mogłyśmy opierać się tylko na doświadczeniach innych oraz własnej intuicji. Wymagało to sporego wysiłku i nakładało obowiązek przeorganizowania procesu edukacji takiej jaką znałyśmy do tej pory.

„Integracja” dla większości dzieci jest pierwszym kontaktem z osobami niepełnosprawnymi, dlatego też trzeba ułatwić im wzajemne poznanie się, zrozumienie i zaakceptowanie indywidualnych różnic. Uświadamia dzieciom, że każdy z nas jest inny, ma prawo być inny, że nikt nie jest idealny i wolny od ograniczeń. Relacje między dziećmi w klasie nie opierają się na współczuciu, ale na wspieraniu, pomocy i przyjaźni. Uczą traktowania odmienności jako czegoś naturalnego, niewzbudzającego sensacji czy zażenowania. Kontakt dziecka sprawnego z niepełnosprawnym kształtuje właściwą postawę wobec innych ludzi, skłania do większej otwartości i wyrozumiałości. 

Rolą nauczyciela uczącego w klasie integracyjnej jest odpowiednie i umiejętne dostosowanie zadań i wymagań do możliwości zarówno dzieci zdrowych jak i niepełnosprawnych. Kształtowanie prawidłowych relacji, stosunków między wszystkimi dziećmi, zintegrowanie klasy jest dla nas priorytetem. Wymaga emocjonalnego zaangażowania oraz bogatej wiedzy na temat dziecka. Praca w takiej klasie daje nam wiele satysfakcji, a zarazem stawia przed nami coraz to nowe wyzwania.

Po dwudziestu latach możemy stwierdzić, że zarówno dzieci, jak i my nauczyłyśmy się tolerancji, akceptacji, otwartości i wrażliwości na drugiego człowieka. W naszych klasach dało się zaobserwować takie właśnie zachowania nawet u dzieci, które początkowo nie dostrzegały dzieci niepełnosprawnych. Razem cieszą się z ich choćby najmniejszych osiągnięć. Dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych uczą się od zdrowych kolegów poprzez naśladowanie wielu nowych nieznanych umiejętności. Mogą liczyć na ich pomoc w nauce, zabawie i samoobsłudze. Nie czują się izolowane tylko akceptowane.

Praca w klasie integracyjnej dostarcza nam ciągle różnych doświadczeń zawodowych jak i prywatnych, wielu rzeczy nas nauczyła. Z praktyki wiemy, że aby integracja przyniosła obustronne korzyści, zarówno dzieciom zdrowym jak i niepełnosprawnym, musi być dobrze pojęta i mądrze realizowana. Praca z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych uświadamia nam, że każdy trud się opłaca, a efekty często przekraczają oczekiwania. W zamian za to otrzymujemy uśmiech, zadowolenie dzieci oraz ich rodziców, które są dla nas największą satysfakcją.

Pragniemy szczególnie podziękować rodzicom pełnosprawnych dzieci za ich mądrość życiową, tolerancję, empatię oraz wrażliwość. Dziękujemy za zaufanie, dokonanie wyboru i umożliwienie swoim pociechom nauki w klasie integracyjnej. Serdecznie pozdrawiamy wszystkich naszych wychowanków! Może odnajdziecie swoje twarze w naszej galerii zdjęć.

                                                           Dorota Dargiewicz, Jolanta Rydzewska,

                                                           Beata Twarowska, Alicja Łapszo, Ewa Niewińska 

                                                           Ewa Zdrodowska, Monika Kozikowska,